«ریو اتوماتیک» فراموش شده‌ای که بیش از این لیاقت داشت!
کیا ریو ، خودروی جمع‌و‌جور و کارآمد با استهلاکی پایین و قدرت موتور مناسب است، که تابحال در چهار نسل ادامه حیاط داده است. اولین نسل از کیا ریو که از سال ۲۰۰۰ میلادی بر روی خط تولید کیا موتورز رفت، شاسی و پلتفرمی مشترک با فورد فیستا داشت، همین عامل باعث مستحکم بودن شاسی این خودرو شد و توانست سه ستاره ایمنی از موسسه EuroNCAP دریافت کند. موتور مناسب و هماهنگ با بدنه خودرو و آیرودینامیک خوب، باعث چالاکی و تیز بودن آن در شتاب‌گیری‌های اولیه در این کلاس شد و رضایت نسبی برای مشتریان خود به وجود آورد و توانست در بازارهای بزرگی همچون امریکا خوش بدرخشد و فروشی خوب به دست آورد.
اولین نسل از ریو از سال ۱۳۸۴ بر روی خط تولید سایپا رفت تا شاید بتواند موفقیت پدربزرگ خود (پراید) را دوباره تکرار کند و تولید آن تا سال ۱۳۹۱ ادامه داشت. اما سایپا خیلی از امکانات رفاهی این خودرو را برای مقرون به صرفه شدن و بالا بردن قدرت خرید این خودرو برای اقشار مختلف جامعه از روی نمونه تولیدی خود حذف کرد مانند مه‌شکن‌ها، رینگ‌های آلمینیومی، سیستم صوتی، ایربگ‌ها، جاعینکی، چراغ‌های مطالعه، تنظیم برقی چراغ‌ها، تنظیم فرمان، آنتن برقی، آینه‌های برقی و ترمزهای ABS از جمله امکاناتی بود که سایپا از روی ریو های خود حذف نموده بود. ترمزهای ABS تنها قابلیتی بود که سایپا در آخرین سال از تولید این خودرو در ایران برای پیروی از قوانین آن زمان بر روی ریو نصب کرد.
ریو در ابتدای تولید با استقبالی مناسب از طرف مصرف‌کننده‌ها مواجه نشد اما هر سال که می‌گذشت اشتیاق مردم برای داشتن این خودرو بیشتر از پیش شد تا جایی که بعد از توقف تولید به یکی از محبوب‌ترین خودروها در بازار دسته دوم تبدیل شد، به همین خاطر هنوز هم می‌توان نمونه‌های کم‌کارکرد و بسیار تمیز از این خودرو را در بازار پیدا کرد که مشتریان زیادی دارد.
امروز ملاقاتی با کیا ریو اتوماتیک داشتیم که گزینه‌ای مناسب در بین خودروهای دست دوم است، خودرویی کم استهلاک و مناسب برای سفرهای شهری و تردد در ترافیک‌های سنگین شهری چون تهران. در ابتدای برخورد ما با این نمونه از ریو، طرح متفاوت قالپاق‌ها و شکیل‌تر بودن فرمان خودرو نظرها را به خود جلب کرد. ظاهر متفاوت فرمان به خاطر وجود کیسه هوای راننده در این خودرو بود، این در حالی است که نمونه مورد نظر ما جزو کم امکانات‌ترین نمونه‌های وارداتی این خودرو است که مجهز به کیسه هوای راننده و تنظیم برقی چراغ‌های جلو است.
متریال استفاده شده در کابین این خودرو همچون باقی ریو های موجود در بازار، ساده ولی با کیفیتی مطلوب است که با گذشت چندین سال و پیمودن بیش از ۱۱۰ هزار کیلومتر، هنوز هم همه چیز محکم و بدون هیچ صدای اضافه‌ای سر جای خود است.
حال خودرو را استارت زده و با گذاشتن دسته دنده بر روی حالت درایو شروع به حرکت می‌کنیم. شروع به حرکت خودرو با سهولت و بدون هیچ فشاری بر روی موتور ایجاد می‌شود و راننگی با آن را به امری لذت‌بخش در ترافیک‌های شهری بدل می‌سازد، می‌توان علت را هماهنگی بسیار بالای بین موتور و گیربکس آن دانست و یکی از بزرگ‌ترین امتیازات کیا ریو اتوماتیک به شمار می‌رود. پس از پیمودن کمی چاله چوله به سواری خشک و خشن خودرو مخصوصاً در محور عقب پی‌بریم که علت آن سیستم تعلیق ساده و یک تیکه عقب است. تمام این‌ها در کنار فضای پای کم و ارگونومی نامناسب و نیمکت مانند صندلی‌های عقب، پیمودن مسیر‌های زیاد و سفر های برون شهری را برای سرنشینان امری سخت تبدیل می‌کند.
در جاده باز هم گیربکس خوب و هماهنگ با موتور خودرو خودنمایی می‌کند، جالب است بدانید این گیربکس دارای قابلیت اوردرایو است که دکمه‌اش پایین شیفتر لیور دنده است. در جاده و سرعت ۸۰ کیلومتر دور موتور به دلیل وجود اوردرایو کم‌تر از ۲۰۰۰ دور بر دقبقه بود که باعث بی‌صدایی، پایین‌تر آمدن مقدار مصرف سوخت و هرچه نرم‌تر کارکردن موتور است که به جرات می‌توان گفت یکی از امتیازات مورد توجه نسبت به ریو های دنده‌ای است.
و اما شتاب‌گیری! ریو در بین مردم گاهاً به زانتیا های کوچولو مشهور است که دلیل آن شتاب‌گیری مناسب و سریع و تیز بودن نمونه‌های دنده‌ای است اما بخاطر ۴ دنده بودن و وزن بیشتر گیربکس اتوماتیک شاهد آن شتاب نبودیم. اما با تمام این تفاسیر و موتور ضعیف‌تر نسبت به رقبا، باز هم از رقبای خود همچون پژو ۲۰۶ های تیپ ۶ سریع‌تر و چالاک‌تر است. ضعفی دیگر که شاید کمی دلسردکننده باشد، هندلینگ ضعیف و ناپایداری قسمت عقبی خودرو در پیچ‌های تند است که جزو صفات سیستم تعلیق یک پارچه است ولی این مشکل در کنار نبود ترمزهای ABS ضعفی بزرگ محسوب می‌گردد، چون در سرعت‌های بالا و ترمزهای ناگهانی با کمی فرمان دادن انتهای ماشین شروع به چرخیدن می‌کند.
در پایان کیا ریو اتوماتیک خودرویی مناسب و کم‌دردسر برای سفرهای درون شهری است که با موتور ۴ سیلندر ۱۵۰۰ سی‌سی ۱۶ سوپاپ خود می‌تواند ۹۷ اسب بخار تولید کند و پشتیبان شما در شتاب‌گیری‌های روزمره شهری باشد و لذت رانندگی را برای شما تا حدی به وجود می‌آورد، و توصیه می‌شود در بازار دست دوم‌ها با وجود کمیابی این خودرو، شاید بد نباشد که بدنبال نمونه‌های کم‌کارکرد و تمیز آن باشید که با وجود گذر زمان باز هم بین رقبا انتخابی مناسب است.
