آخرین ورژن بوگاتی بولاید معرفی شد- بوگاتی چند ساعت پس از انتشار برخی تصاویر تیزری در شبکه‌های اجتماعی مشخصات کامل نسخه تولیدی نهایی بولاید را منتشر کرد. تنها ۴۰ دستگاه از این خودرو با قیمت ۴.۳ میلیون دلار تولید خواهد شد. بوگاتی تصاویر رسمی و جزئیات نسخه تولیدی نهایی هایپرکار مختص پیست خود را منتشر کرده و آن‌گونه که قبلاً دیده بودیم تفاوت خاصی با نسخه قبلی وجود ندارد. بولاید هم‌اکنون وارد فاز بعدی توسعه خود شده است، فرایندی که از سال ۲۰۲۱ شروع شده بود. بوگاتی اشاره خاصی به تفاوت نسخه نهایی بولاید نکرده اما می‌توانید برخی تفاوت‌ها همچون اسپویلر بازنگری شده را ببینیم. همچنین برخی تفاوت‌های کوچک در ورودی‌های هوای بزرگ وجود دارند و ورودی هوای روی سقف نیز کمی بزرگ‌تر شده است.

بوگاتی
متأسفانه بوگاتی تصاویر جدیدی از بخش عقب بولاید منتشر نکرده بنابراین نمی‌دانیم که آیا دیفیوزر بزرگ و چهار خروجی اگزوز مدل قبلی تغییری داشته‌اند یا خیر هرچند با توجه به تصاویر پروفایل جانبی بولاید می‌توان گفت تغییر چندانی در این بخش رخ نداده است. بولاید چیزی بیشتر از شیرون بازطراحی شده است و به همین خاطر بازمهندسی وسیعی در آن انجام می‌شود. سیستم تعلیق، گیربکس و خنک‌کننده بهبود یافته‌اند تا بتوانند در بولاید عملکرد بهتری داشته باشند.

عبور سریع از پیچ‌ها اولویت این هایپرکار پیست محور بوده و به همین منظور بوگاتی تقریباً تمامی قطعات را تحلیل و بررسی کرده تا حداکثر پرفورمنس به همراه کاهش حداکثری وزن حاصل شود. در حال حاضر پیشرانه W16 سیلندر کواد توربوی بوگاتی قدرت ۱۵۷۸ اسب بخار را تولید می‌کند و وزن خودرو نیز ۱۴۵۱ کیلوگرم اعلام شده است. رئیس بوگاتی می‌گوید:

بولاید عصر جدیدی را برای بوگاتی رقم می‌زند. تا پیش‌ از این خودرو ما چنین پیشرانه پرقدرتی را با طراحی بسیار سبک‌وزن ترکیب نکرده بودیم. حاصل این فرمول تولید خودرویی پیست محور با عملکردی در حد موتور اسپرت است.

بوگاتی در زمان معرفی اولیه بولاید در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد تنها ۴۰ دستگاه از این خودرو با قیمت ۴.۳ میلیون دلار خواهد ساخت. اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود اولین نمونه‌های نسخه تولیدی نهایی بولاید در سال آینده به دست مشتریان ثروتمند خود خواهند رسید.

اتوره بوگاتی در پایان قرن نوزدهم در میلان زاده شد. در سال‌های پایانی قرن نوزدهم و آغازین قرن بیستم تلاش بسیاری برای ساخت خودرو کرد. نخست خودرویی با دو سیلندر ساخت، که با آن موفق شد، در یک مسابقه رالی برنده شود، این اتفاق انگیزه‌های او را چنان افزایش داد، که تنها دو سال بعد، خودرویی با چهار سیلندر ساخت.

باتوجه به ماهیت هنری خانواده بوگاتی (پدرش کارلو بوگاتی (۱۸۵۶–۱۹۴۰) طراح مبلمان و جواهرات بود) اتوره نیز در هر دو زمینه طراحی و تولید صنعتی دارای تخصص بود. او به‌عنوان طراح برای چندین شرکت کار کرد و سرانجام به دلیل طراحی و ساخت خودرویی کوچک، با موتور چهار سیلندر و حجم ۱۲۰۸ سی‌سی مشهور شد.

در مرحله بعد، بوگاتی خودرویی کوچک با موتور ۸۵۵ سی‌سی ساخت، که توسط شرکت پژو خریداری شد. همچنین در سال ۱۹۱۳ خودرویی با موتور ۵۰۰۰ سی‌سی تولید کرد. با وجود این‌که از آن مدل فقط ۳ نمونه ساخته شد؛ اما همین طرح، راه‌گشای ساخت موتورهای سه سوپاپ نوع بوگاتی ۳۷ در دهه ۱۹۲۰ گردید.

یکی دیگر از تولیدات این شرکت بوگاتی تیپ ۱۳ بود، که تا جنگ جهانی اول تولید آن ادامه داشت. در طول جنگ، بوگاتی به تولیدات نظامی متمایل شد. از سال ۱۹۱۳ بوگاتی، رؤیای ساخت خودروی را در سر می‌پروراند، که با آن بتواند دنیا را تسخیر کند. رؤیای او در سال ۱۹۲۶ با مدل بوگاتی رویال به حقیقت پیوست.

بوگاتی در سال ۱۹۲۲ با مدل ۸ سیلند و ۲۰۰۰ سی‌سی به نام بوگاتی تیپ ۳۰ در بازار فروش خودرو موفقیت چشم‌گیری بدست آورد. در سال ۱۹۲۴ بوگاتی تیپ ۳۵ ساخته شد. اما به‌علت عدم توانایی‌های لازم برای شرکت در مسابقات، این خودرو به افراد غیرحرفه‌ای فروخته شد.

در فاصله میان دو جنگ جهانی بوگاتی تیپ ۳۰ موفق‌ترین خودرو مسابقه‌ای بوگاتی بود و تا سال ۱۹۲۶ موفق به پیروزی در ۱۲ مسابقه در مسابقات جایزه بزرگ موناکو شد.[۳] بوگاتی تیپ ۳۷ با موتوری ۱۵۰۰ سی‌سی برای افرادی ساخته شد، که توانایی خرید بوگاتی تیپ ۳۵ را نداشتند.

پس از آن بوگاتی تیپ ۴۰ با بازدهی مناسب و قیمتی قابل قبول که بسیاری از مردم توانایی خرید آن را داشتند، به بازار عرضه شد. این خودرو با قدرت ۳۰۰ اسب بخار، بسیار مهیج بود، اما فقط ۶ نمونه از آن ساخته شد، که تنها ۳ دستگاه از آن به‌فروش رسید و بقیه نزد خانواده بوگاتی باقی‌ماند.

اتوره بوگاتی سپس به علت مشکلات مالی، ناچار به مهاجرت به پاریس شد و در آنجا به طراحی هواپیما و کشتی پرداخت؛ اما پسرش جین در کارخانه واقع در مولشیم باقی‌مانده و راه پدر را ادامه داد.

جین بوگاتی در آغاز ورود خود به کارخانه بوگاتی تیپ ۵۷ دارای موتور ۸ سیلندر ۳۳۰۰ سی‌سی را تولید و در سال ۱۹۳۴ به بازار عرضه کرد. در سال ۱۹۳۹ تعداد ۶۸۳ دستگاه از این خودرو ساخته شد. جین بوگاتی در ماه اوت سال ۱۹۳۹ دقیقاً پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، هنگام آزمایش مدل مسابقه‌ای از خودرو بوگاتی تیپ ۵۷ در نزدیکی کارخانه مولشیم، در گذشت.[۳]

پس از درگذشت جین، کارخانه مولشیم بار دیگر مشغول ساخت وسایل نقلیه جنگی شد. اتوره بوگاتی به بوردو منتقل و مشغول فعالیت بر روی چند پروژه شد. سپس اتوره اقدام به راه‌اندازی کارخانه‌ای دیگر در حومه شهر پاریس نمود و با کمک پسر کوچکترش رولند بوگاتی تیپ ۷۳ با موتور ۱۵۰۰ سی‌سی را ساخت. اگر چه تا زمان مرگش در ماه اوت سال ۱۹۴۷ فقط تعداد اندکی از این خودرو تولید شد.